Las przy brzegu

- No, czyli wszystko w porządku
- A właście, mam tylko jedno pytanie, może umiesz gotować? - zaciekawił się.
Wyjął z torby dwa jabłka, wgryzł się w jedno a drugie podał dziewczynce. Następnie wygodnie rozłożył się pod drzewem.

Wzieła do ręki jabłko i usiała obok niego
-Umiem troche ale bardzo szybko sie ucze
rzekła zatapiając usta i zęby w soczystym owocu

- Świetnie Poradzimy sobie.
Uśmiechnął się. Skończył jabłko i wyrzucił gdzieś ogryzek, a sam położył się z rękami pod głowę. Odpoczywał sobie w słońcu.
- Jest coś, co mogłabyś mi jeszcze o sobie powiedzieć?

-W zasadzie to nie ma nic ciekawego co mogłabym powiedzieć jestem tym kim jestem.
przechyliła głowe lekko na bok

- W porządku. Ja też nie mogę powiedzieć o sobie wiele więcej.
Zamknął oczy.

-Napewno kiedys sie to zmienia
uśmiechneła się
-Moge o coś spytać?
przybliżyła sie do niego

- Pewnie, wal śmiało
Uśmiechnął się lekko, ale nie uniósł powiek. Dobrze czuł się w zimowym słońcu.

-Moge mieć kilka zwierząt?
wolała najpierw zapytać wkońcu niewiele osób lubiała zwierzęta

Otworzył jedno oko i popatrzył na nią. Zastanowił się.
- Nie mam nic przeciwko zwierzętom... ale to czy się zgodzę, zależy od tego ile chcesz ich mieć i co to w ogóle mają być za stworzenia ^

-Właściwie zwykłe zwierzęta jakie ludzie mają czyli koty i te inne
zawsze miała słabość do zwierząt a szczególnie tych którzy posiadali ludzie

Zastanowił się. Ostatecznie nie przepadał za ludźmi, ale nie miał nic przeciwko ich zwierzętom.
- W porządku - zgodził się - Tylko bez przesady z liczbą. I pamiętaj, że ja nie będę wychodził z niczym na spacery

Gdy ten się zgodził Nyuu rzuciła mu sie na szyje i zaczeła się tulić z uśmiechem
-Dobrze!

Kiedy się w niego wtuliła, aż drgnął bo nie był przyzwyczajony do podobnego okazywania wdzięczności. Zaśmiał się cicho.
- Już spokojnie ^
Poklepał ją po ramieniu, nie bardzo pewien, jak powinien zareagować.

Trwało to duzszą chwile. Po chwili spojrzała w jego oczy, dalej była przytulona.

- Wiesz... nie jestem zbyt dobry w interpretacji zachowania innych osób, ale wydaje mi się, że cieszy cię, że to ja będę twoim panem ^ - uśmiechnął się lekko - Jeśli tak, to uważam, że to bardzo ułatwi współpracę XD.

-Z tego tez sie ciesze. Nie każdy traktuje innych tak jak ty. No bo zobacz gdyby moim panem był ktos inny zapewne trakował by mnie jak rzecz ty tak nie robisz przynajmniej jak na razie no gdybys tak zrobił mogło to by się źle skończyć
rzekła jakos nie przejmując się narazie niczym

- Hej, rozumiem, że ciągle masz wątpliwości, czy nie jestem taki tylko przez chwilę i nie wydaje mi się, żeby jakiekolwiek słowa mogły rozwiać te wątpliwości ^
Podciągnął się do siadu leżącego i przytrzymał dziewczynkę, żeby mógł na nią spojrzeń.
- W każdym razie, ja wcale nie jestem wspaniałym gościem, nie wiadomo jak miłym i kochanym. Zwyczajnie drażni mnie, że moi pobratymcy traktują niewolników, jak śmiecie...

Wzruszył ramionami.

(sorki, problemy techniczne ^^')

-Rozumiem.
Nyuu wstała powoli i zaczeła mu machać
-Wybacz Caliro spotkamy sie później.
odwróciła się i w biegu opuściła to miejsce
z/t

- Pewnie, na razie Nyuu
Wstał i z rękami w kieszeniach udał się w swoją stronę...

Pojawiła się nad jeziorkiem wyrabiając akrobacje powietrzne. Zapadał już mrok, więc czuła się świetnie. Krążyła wokół tworząc ósemki.

Przyszła w te okolice, żeby odpocząć i odetchnąć świeżym powietrzem. Szła opatulona ciepłym kocem. Gdy przysiadła pod jakimś drzewem, uniosła wzrok i dostrzegła latającą istotę, która wyglądała dość znajomo, ale z tej odległości trudno było rozpoznać.

Pojawiła się w dole. Zmierzała do swoich zacisznych morkadeł, ale wyczuła wysoko nad sobą znaną energię, i gdzieś niedaleko drugą.
Usiadła na jakiejś zwalonej kłodzie drzewa i podniosła głowę do góry, żałując ze nie może przejrzeć. Zrobiło jej się strasznie smutno i chciała przez moment sie rozpłakać. Zamiast łez jednak przepaskę na jej oczach zabarwiło kilka kropel krwii.

Znudziło ją latanie w kółko, więc wylądowała na brzegu. Zauważyła, że przygląda się jej pewna dziewczyna. Odwróciła się w jej stronę i uśmiechnęła się.
Nagle poczuła nutkę bólu w powietrzu.

Uniosła wzrok, na osobę, która wylądowała, po czym zauważyła przybyłą nieumarłą. Pamiętała ją. Krew na opasce zwróciła jej uwagę, bo sądziła, że dziewczyna nie widziała już od dawna, więc nie spodziewała się w tym miejscu żadnej rany.
Siedziała bez ruchu opatulona ciepłym kocem.

Szybko rozmazała krople, żeby nie wyglądały na swieże, tylko na jakieś plamy brudu.
Po czym opanowała swój oddech i siedziała bez ruchu.