Leśny strumień

Przyszła w podskokach, potknęła się oczywiście ze dwa razy i prawie wpadła do wody.
- AAAJ!!
Przytrzymała się jakiejś gałęzi.
- Ah, ciapa ze mnie... ^

Zauważyła swoją współrodaczkę.
- Witaj ^

- Hej ^^ - powiedziała głośniej, patrząc na dziewczynę.

Wsparła się ziemi, by wstać i... voila! Wstała! XD [nie mogłam się opanować ;]]
- Lenare... Jak mniemam, prawda? - uśmiechnęła się szerzej.

- Em, tak. A ty jesteś Cora, jeśli się nie mylę.
Uśmiechnęła się do niej, po czym usiadła na ziemi. Obserwowała z zainteresowaniem okolicę, ale prawdę mówiąc było jej dość zimno.

- Mhm... - odpowiedziała krótko i potarła ręce z zimna. - Jak na późną jesień i wczesną zimę jest dość... mroźno, co nie?

Pstryknęła palcami i znikąd pojawiło się ognisko.
Dziewczyna uśmiechnęła się do siebie i usiadła przy ognisku.
- Proszę, usiądź ;] - zachęciła towarzyszkę.

Spojrzała na ognisko z zaciekawieniem i podeszła bliżej, żeby się ogrzać.
- Jak to zrobiłaś?

- Mogą siłą woli kontrolować ogień i tworzyć go - odparła i wystawiła ręce kierunku płomieni.
- A ty? Masz jakąś swoją specjalność?

- Śnieg. Potrafię robić wszystko, co jest związane ze śniegiem - powiedziała z uśmiechem - Tak samo, nie mam nic przeciwko mrozowi, ale nie znoszę takiej wilgotnawej pogody, jak dzisiaj...

- Racja... Czyli tworzymy przeciwieństwa ;] - zachichotała. - Ładnie tu...
Rozejrzała się dookoła i przymknęła oczy, wpatrując się w gwiazdy.
- I niebo... Gwiazdy tutaj są takie wielkie...

- Racja... ale teraz czas już na mnie - powiedziała i wstała z lekkim uśmiechem - Miło było porozmawiać. Do zobaczenia
Odeszła.

- Pa - wpatrywała się jeszcze przez chwilę w gwiazdy.
Zgasiła ogień i zniknęła.

Przyszła nad strumień w ręku ściskając niewykończoną gimerową laskę. Przysiadła i obmyła twarz wodą ze strumienia. Potem wyciągnęłą niewielki sztylet i zaczęła wygładzać laskę.

Przyszła powolnym krokiem i dostrzegła nieumarłą. Skojarzyła, że już ją chyba znała i nie musiała długo się zastanawiać.
- Shamiia, witaj - rzekła i podeszła bliżej.

Energia przybyłej była jej znana, więc skinęła głową na powitanie, na moment przerywając prace.
- O witam, nie sądziłam nie kogoś spotkam a tak póżniej porze. Wybieram takie pory na prace, bo wtedy łatwiej się skoncentrować. Co cię tu sprowadza?
Obróciła się w jej stronę.

- Mnie także sprowadza tu praca - uśmiechnęła się lekko, choć wiedziała, że niewidoma nie mogła tego zobaczyć.
Usiadła przy brzegu, wyjęła z torby brudny wazon i zaczęła go czyścić.

- Rozumiem.
Wolną dłóń przyłozyła do ziemi. Po chwili otoczyła ją poświata zielonkawego światła, w miejscu gdzie przyłożyła dłoń wyłonił się szkielet. Nieumarła pozyczyła sobie najmiejszą kość z jego żeber, po czym odesłała stowrzenie.
Małą, długa kostką zaczęła wiercić dziurkę w pniu laski.

Potem usłyszała dziwny ledwie słyszalny dźwięk.
- Możesz opisać co robisz? - zapytała z ciekawości

- Czyszczę wazon - odpowiedziała spokojnie, nie przerywając czynności.
Gdy skończyła, podniosła się i schowała naczynie.
- Na mnie już pora. Dobranoc.

Odeszła.

- Dobranoc - odpowiedziała szeptem również wstając
Zniknęła

Pojawiła się nad strumieniem. Latała w przestworzach, gdy nagle straciła lekkość i wpadła do wody. Podtapiała się lekko, a skrzydła miała przemoczone. Dopłynęła do brzegu. Przysiadła i zaczęła suszyć swe czarne jak mrok skrzydełka.
- Zimna - tylko to powiedziała, choć zanana była z gadatliwości samej do siebie.
Gdy osuszyła skrzydła odleciała.