Okrągła sala obrad

Tu odbywają się narady i zebrania dotyczące dobra królestwa.

Pojawiła się w sali obrad. Usiadła na szczytowym miejscu, jakim był tron na końcu stołu. Rozsiadła się wygodnie, oczekując jakiejkolwiek wieści o losach wyprawy zwiadowczej do świata ludzi. Wyglądała na bardzo zniecierpliwioną, ponieważ co rusz opierała łokcie o łokietniki tronu, podpierając głowę rękoma.

W pewnej chwili oba skrzydła drzwi do sali otworzyły się na oścież. W korytarzu słychać było narastające szepty, które umilkły, gdy tylko próg przekroczył kapitan straży w asyście czterech zwiadowców, którzy brali udział w niedawnej ekspedycji.
Grupa pokonała jedną drugą szerokość sali. Kapitan, idący na jej czele, zatrzymał się i schylił się w niskim ukłonie.
- Milady...
Dał znak dwóm zwiadowcom, którzy podeszli do stołu i podstawili przed władczynią niewielki kuferek.

Już z daleka wyczaiła szepty. Elfickie uszy wbrew pozorom nie były tylko dla ozdoby. Sprawiały, że władczyni miałą bardziej wyczulonych słuch.
Gdy drzwi wejśćiowe otworzyły się, Ashey uniosła ciężkie powieki. W duchu pomyślała tylko nareszcie...
Wyprostowała się jak należy, przyglądając się z uwagą poczynanią kapitana i jego załogi.
- Melduj raport - odezwała się, rozpraszjąc jakże idealną ciszę panującą w sali.
Jej uwadze również nie umknła skrzynia położona na stół. Znajdowała się dokładnie na wprost samej władczyni, ale była oddalona o spoty kawałek - stół był długi, a Elfka siedziała na tronie, znajdującym się na samym końcu.

Kapitan również się wyprostował. Nie czuł żadnego dreszczyku emocji na myśl, że stał właśnie na przeciw samej władczyni Starożytnego Kontynentu, składając jej meldunek. W końcu nie był to jego pierwszy raport.
- Pani, ostatnia z ekip zwiadowczych, wysłanych do eksplorowania świata ludzi, wróciła dzisiaj tuż przed świtem. Niestety nie wróciła w składzie w jakim została wysłana. Wszyscy ocalali mają się dobrze. Doglądają ich nas uzdrowiciele, nic nie wskazuję jednak, by ktokolwiek z nich odniósł poważniejsze obrażenia. - Zrobił krótką przerwę, by zaczerpnąć oddech i poukładać swoje myśli.- Ekipa potwierdziła słowa członków poprzednich ekspedycji. Świat ludzi z każdym tygodniem obniża się. Jeśli nasze rokowania się sprawdzą za niecałe dwa miesiące może całkowicie zniknąć z naszych map.
Podszedł nieco bliżej, wziął kuferek w ręce, a następnie podniósł wieczko. Wyciągnął ze środka niewielką kartkę.
- Pani, spójrz na oznakowanie dokumentu, znalezionego w ruinach Shiwath.

Wyczuła tą jego "swobodę" i brak spięcia. Nie lubiła tego. Uważała, że każdy powinien bać się Władczyni i pilnie uważać na słowa. Najmniejszy błąd, jakim jest na przykład przypadkowa uraza, mógłyby skończyć się dla ofiary śmiercią.
Dziś jednak Ash miała dobry humor i dała mu jedynie ostrzegawcze spojrzenie.
Podczas zdawania raportu, Ashey wykonywała energiczne uderzenia palcami o łokietniki tronu, co znaczyło, że Władczyni jest zainteresowana i z dokładnością wsłuchuje się w słowa kapitana.
- Mhm... - pomrukiwała - Powiedz mi więcej o obecnym ukształtowaniu ludzkich ziem. Słowa "obniżają się" są zbyt ogólne.
Gdy Kapitan otworzył wieko kufra, kobieta o błyszczących, zielonych oczasch wstała. Zrobiła kilka kroków w jego stronę, aby już po chwili stanąć przy nim.
Odebrała dokument. Od razu to rozpoznała - królewska pieczęć. To było coś bardzo ważnego.
- Znalezionego w ruinach Shiwath... - mruknęła - ...

Kapitan zauważył ostrzegawcze spojrzenie, przybrał więc nieco poważniejszy wyraz twarzy.
- Nie znam jego treści. W świetle prawa ten dokument może zostać przeczytany przez dwie najważniejsze osoby w kraju, ewentualnego namiestnika bądź władcę. Powierzam go Tobie, pani. Lecz nawet bez czytania można łatwo stwierdzić, że jest on niekompletny. Niestety tylko tyle udało nam się znaleźć.
Zamknął wieko kuferka i cofnął dłoń, kładąc ją na głowicy miecza.
- Co do obniżających się terenów.. niech w tych sprawach wypowie się specjalista.
Ukłonił się lekko i dołączył do reszty grupy.
Teraz głos zabrał jeden z członków ekipy badawczej, geolog. Opisał on żałosny stan ziem ludzkich, bez konieczności odwoływania się do trudnych naukowych terminów.

Odwróciła się gwałtownie, w wyniku czego powstał delikatny podmuch.
- To dobrze, że nie znasz jego treści - przyznała się i zaśmiała szczerze - Gdybyś go znał, już byś zginął z mojej ręki
Ruszyła w stronę tronu, wertując dokument. Czytała go z głębokim zafascynowaniem i analizowała każde zdanie. Chciała wyciągnąć z tego tyle informacji, ile się da.
Położyła kawałek pergaminu na stole, wpatrujący się w niego tymi zielonymi, pobłyskującymi oczyma. Zmarszczyła brwi, kiedy zauważyła, że gdzieniegdzie słowa są zamazane i nie wszystko wyraźnie widać.
Usiadła na tronie.
- Mhm, rozumiem - mruknęła, kiedy specjalista opisał jej obecne tereny ludzi - Możliwe, iż w najbliższym czasie wybiorę się tam na mały rekonesansik - czasem dobrze jest sprawdzić, czy ma się zaufaną służbę.
- Możesz odejść, Kapitanie Eatan - wydała rozkaz.

Kapitan jeszcze raz się pokłonił, odwrócił się i wyszedł z komnaty, stukając butami o posadzkę. Członkowie wyprawy poszli w jego ślady, zostawiając władczynię samą, pogrążoną w lekturze.

Machnęła tylko ręką, kiedy wyszedł ze swoją załogą. Z wlepionym wzrokiem w pergamin ruszyła w stronę drzwi. Wyszła.

[z/t]