Pozostałości po świątyni

W tym miejscu kilkaset lat temu znajdowała się wielka i pięknie zdobiona elficka świątynia. Lecz, gdy podczas łączenia się światów wzrósł poziom oceanu, została zatopiona. Teraz widać ponad powierzchnią wody tylko jej dach i pozostałości.

Przypłynęła na drewnianej łódce, którą zatrzymała przy jednej z bardziej wewnętrznych kolumn. Położyła się w niej i zanurzyła jedną rękę w szmaragdowej wodzie.

Gdzieś wysoko na niebie ukazała sie postać. Leciała na swych jasnych skrzydłach aż doleciała do dachu. Byłam to ja. Przysiadłam na krawędzi dachu składając skrzydła i przygladając sie w ciszy nieznanej mi istocie.

Usłyszała delikatny szum skrzydeł, więc przewróciła się na plecy i spojrzała w kierunku, z którego dochodził. Zobaczyła nieznajomą Anielicę.
- Witaj - przywitała się grzecznie.
Osuszyła rękę o fałdę sukni.

Przewróciłam wzrok z półprzymkniętych powiek z wody na dziewczynę.
-Witaj. Co tutaj robisz w samotności??
Zapytałam zachowując sie jak najgrzeczniej umiałam.

-niestety na mnie czas
Powiedziałam kiedy spojrzałam na niebo. Rozłożyłam swe skrzydła i rzekłam na pożegnanie do nieznajomej.
-Żegnaj
Wzleciałam i zniknęłam w ciemnościach nocy.

- Odpoczywam... - odpowiedziała spokojnie, a po chwili jej wargi wykrzywił lekki uśmiech - Ale to samo pytanie mogłabym zadać Tobie. Rzadko kto tu bywa.
- Leć ze Światłem - pożegnała ją i niedługo potem sama zniknęła.

Pojawia się lecąc na pozostałościami świątyni. Podziwiała jej piękne, lecz zalane ruiny. Momyslała, że kiedyś mogło być tu życie. Ale jednak zwątpoiła w to po chwili.

Po wodzie dryfowała nieduża łódka, która niedługo potem dotarła do jednej z kolumn. Leżał w niej sobie białowłosy gościu w czerwonym płaszczu, z rękami pod głową i sennym spojrzeniem utkwionym w gwiazdach. Nucił pod nosem jakąś ponurą melodię.

Zobaczyła nieznajomego kogoś, lecz było ciemno. Wyciąneła swój miecz, który zaczął świecić światłem widocznym tylko dla niej. Zobaczyła dość przystojnego chłopczyne. Podleciała bliżej, tylko tak żeby jej nie ujrzał. A sama zaczeła mu się przyglądać.

- ... just that you came to die. - zakończył ponurą minorową melodię. Przez ten czas nie mrugnął ani razu, bo w gruncie rzeczy wcale nie patrzył w niebo. Był głęboko zamyślony.
W pewnym momencie otrząsnął się i odgarnął włosy z czoła. Wyczuł czyjąś obecność, ale pomyślał, że to tylko takie wrażenie przez tą ciszę.

Była ubrana na czarno, włosy równiez miała czarne. Nie było możliwe ujrzenie ją w tych ciemnosciach. Zaszła chłopaka od tyłu pragnąc go wystraszyć. Zauważyła, że był zamyślony. Wykorzystała tą chwile nieuwagi. Chwyciła go za ramiona i piskliwym głosikiem coś wymamrotała. W pierwszej chwili pomyślała że się nie wystraszy, w drugiej że to wkoncu chłopak, więc to było oczywiste (51% że się wystraszy)

(yhm, tylko, że on leżał ^)

Zamrugał gwałtownie i spojrzał na dziewczynę. Widział ją wyraźnie, bo tak jak większość swoich pobratymców, świetnie widział w ciemności. Przyjrzał jej się.
- Upadła?

-Upadła - wyszeptała.
(to nie można cię za ramiona chwycić jak leży? o_O )

(no ale "od tyłu" o_O )

Pokiwał głową twierdząco, jego wargi wykrzywił krzywy uśmieszek.
- W porządku.

- Śliczny uśmiech ;] Wybacz, upadli nie mają zbyt wiele czasu... Albo inaczej... Ja nie mam czasu. Muszę lecie, dosłownie ;] Miło było cie poznać - podleciała i dała mu całuska w policzek poczym odleciała.

Popatrzył za nią.
- Podejrzanie komunikatywni ci wszyscy upadli...
Odpłynął.

(Jak to wszyscy XD Tylko ja jestem fallenem XD ;P)

Przyszedł z rękami w kieszeniach płaszcza i zatrzymał się na brzegu, ale nie wszedł do łódki. Przyglądał się świątyni daleko na wodzie, jak zwykle oświetlonej pozbawionym źródła jasnym światłem. Usiadł na ziemi, zamyślił się...

Tuż za chłopakiem pojawiła się Nyuu. Delikatnie i powoli położyła swoje małe rączki na jego ramionach z usmiechem
-Ohayo!

Poczuł na ramionach drobne dłonie i zerknął przez ramię, któż zakłócił jego rozmyślania. Gdy zobaczył twarzyczkę Nyuu zapomniał o swoich myślach, po czym ciepło się uśmiechnął.
- Hejka Nyuu Już się zastanawiałem, gdzie się podziewasz.

-Co taki zamyślony jesteś Caliro?
spytała poczym usiadła obok niego z usmiechem na twarzy

- Tak jakoś - wzruszył ramionami - Myślałem nad tym, jakby to wszystko wyglądało, gdyby światy się nie połączyły... Pewnie nie byłoby tyle zamieszania.
Ziewnął i wsparł się od tyłu rękami wpatrzony w świątynię.

-Masz racje nie było by zamieszania ale cos sie szykuje, zwierzęta nie są spokojne ja w zasadzie też coś czuje. Myślisz że wszyscy moga życ razem bez kłótni? Dla mnie to niemożliwe.
Nyuu podkuliła nogi obserwując niebo

- Hyh... - prychnął cicho.
Zmrużył lekko powieki.
- Nie ma szans na spokój. Ja sam nie potrafiłbym się dogadać z jakimiś ludźmi, czy tymi pięknisiami, elfami. Co lepszych aniołów wyparto się i nazwano fallenami... nie sądzę, aby porozumienie w ogóle było możliwe.