Magiczna polana

Niewielka polana na której pośrodku znajduję sie stary szeroki pień. Polana otoczona różnymi drzewami i roślinnościami.

Przyleciała na swoich czarnych jak mrok skrzydłach ;] Wylądowała i usiadła sobie na pieńku ;d

Przyszła, sapiąc ciężko i osunęła się na ziemie tuż obok Farah'y, wyczuwając jej obecność.
- Wi..taj... upadły aniołku. Strasznie dzisiaj ciemno - dodała po chwili jkaby zaniepokojonym głosem.

- o_O
Obróciła się i popatrzała na Shamii.
- Nic Ci nie jest? - zapytała troskliwe podbiegając do niej - Ciemno? Ale przecież ty... nie widzisz? o_O

- Ciiii! - szepnęła, rozglądając się wokoło. - Słyszysz?

Dookoła panowała niczym nie przerwana cisza.

- Bębny grają w głębinach.

Wsłuchiwała się w otoczenie. Panowała głucha cisza.
- Nic nie słyszę... - również wyszeptała - I czemu szepcemy? ==" - podniosła Shamii.

Otrząsnęła się i powoli zaczęła oddychać normalnym tempem.
- Przepraszam upadły aniołku, już mi przeszło...
Dała się podnieść na nogi.
- Choć, przejdźmy się po lesie.

- Ale coś musiało cię wystraszyć ^^ - wzięła ją pod pachę i ruszyła wolnym kroczkiem prowadząc ją.

Wsparła się na jej ramieniu, by o nic się nie potknąć.
- Ja... - zaczęła - Zasnęłam. Staram sie tego unikąć, ale bylam tam potwornie zmęczona. I miałam sen. To niby nic takiego, ale... kiedy cały czas widzisz ciemnośc, a tu nagle umysł wytwarza obraz z czasów kiedy twoje oczy były jeszcze sprawne... tego nie da się zapomnieć.

- Ouch... Aha... - zrozumiała ją doskonale - To musiało być straszne...
Dalej szła. Czasem spoglądała na jej opaskę.

- O czym myślisz, upadły aniołku? - spytała w pewnej chwili. - Ssspotkało cię coś miłego w osssatnich dniach?

- Um ^^ Zimno Ci? - zapytała niepewnie - Same katorgi mnie spotkały bez Ciebie T_T Zauważyłaś chyba, że mnie nie było?

- Jak miałam zauwazyć? - żażartowała - mam nadzieję, że juz wszytko dobrze?

- Nie ssskądże. Słyszałam jakąś kobietę która tak smiesznie sprzeciagała "s" i mi się ssspodobało

- A mi się podoba jak toś mówi o sobie w trzeciej osobie... [xD]
Przymilkła na chwilę. Doszły do ogromnego jakby placu, na którym leżała martwa kłoda. Doszły do niej.

Dotknęła ręką kłody.
- Zwalone drzewo - bez chwili zastanownienia skoczyła na nie i zaczęła iśc po pniu. - Powspinamy się po drzewch, upadły aniołku? Ale bez oszukiwania, bo usłyszę cię w locie i ty dobrze o tym wiesz.

- Dobrze, ale czy ty czasem nie spadniesz? ^_^ - zmartwiła się i również wskoczyła na pień.

[Sorki - brak weny]

( ja mam aż nadto ^^)

- O mnie się nie bój. Mam lepszy zmys równowagi niż wszytkie inne razem wziętę. No to... - Wspięła się na najnizsża gałąż i pieła w górę - Kto pierwszy na szczycie.

- Ok ^^ - wskoczyła na jedną z niższych gałęzi, potem wspianała się wyżej. Strała się dotrzymać "kroku" Shamii ;>


[Niedźwiedź? xD]

(Patrz!)

Była już na trzeciej gałęzi, teraz wspinała się po wyjątkowo krętej i nierównej.
- Kiedy jest sie nie widomym to nie ma sie lęku wysokości, bo nie mozna spojrzęć w dół - zaśmiała

[CO!? xD]
- No tak ^^ - wlazła na piatą gałąź zahaczając skrzydłem o gałąź ;D

(GDZIE?)

Przebrnęła przez przeszkodę jaką była wielka paprotka rosnąca w zagłębeniu na pniu.

Pomęczyła się chwile z gałęzią.
- =="
I Po dłuższym czasie dołączyła do rozgrywki.
[JAK!?]

(NIEDŹWIEĆ! - chórem)

W pewnym momencie zwisnęła do góry nogami trzymając się gałęzi tylko do góry nogami.
Ale zaraz powróciła do rozgrywki.

Były już wystarczająco wysoko, gdy Fahrah podwinęła się noga i zaczęła spadać w dół ;3 Zmuszona była użyć skrzydeł.

Usłyszała świt powietrza, ale nie taki jak przy normalnym stracie czy wznoszeniu sie do góry.
- Upadły aniołku, żyjesz?
Na moment przerwała wspinaczkę. Była juz blisko szczytu.